Een bezoek aan het Vrijheidsbeeld is een ervaring als geen ander. Het is een symbool van de Amerikaanse Droom, en het werd gemaakt door een van Amerika’s grootste beeldhouwers – Frédéric Auguste Bartholdi. Het standbeeld zelf is een deel geworden van onze identiteit als Amerikanen, maar je weet misschien niet dat deze iconische bezienswaardigheid een ervaring biedt die zijn weerga niet kent! Wil je zien hoe het eruit ziet op een kleurrijke dag? Neem dan deze 5 eenvoudige stappen voor uw eigen reis naar Lady Liberty.

Een van de beroemdste eilanden ter wereld is een eiland waar niemand woont en waar miljoenen mensen elk jaar naartoe varen. Het staat bekend om zijn grote standbeeld, dat er is neergezet als een herkenningspunt voor bezoekers uit heel Amerika. Het Vrijheidsbeeld staat als een wachter boven de haven van New York, net als de Eiffeltoren van Parijs – “een must see” als u ooit IN NYC bent.

Liberty Island

Het Vrijheidsbeeld is de beroemdste bezienswaardigheid van Amerika. Het werd gebouwd om immigranten te verwelkomen die de Atlantische Oceaan overstaken, heeft een oppervlakte van 23 hectare en ligt vlak voor de kust van New York City. Een plaats die ooit “de stad gebouwd op bruggen” werd genoemd vanwege de vele veerboten die Manhattan Island met Brooklyn verbonden over waterwegen zoals rivieren of bayous (nu opgevuld).

Het Vrijheidsbeeld is een symbool voor vrijheid, democratie en rechtvaardigheid. Het eiland waarop ze staat was vroeger Fort Wood met de naam Star Fort maar werd Bedloe’s Island genoemd sinds het begin in 1904 toen Isaac Bedloo het van zijn familielandgoed verkocht om het te gebruiken als stortplaats in de buurt van New York City. Waar ze aan het bouwen waren aan wat nu bekend zou worden als Battery Park (een locatie die nu nog steeds wordt gebruikt). Het was pas in 1956 dat dit land officieel bekend werd onder een andere oudere titel–Liberty Island; na al die jaren kun je haar bezoeken als je wilt ook.

Vrijheidsbeeld

Het Vrijheidsbeeld is een baken voor immigranten naar Amerika, dat hen eraan herinnert dat zij hun bestemming hebben bereikt en op het punt staan een nieuw leven te beginnen. De verwelkomende toon in zijn voeten kon niet passender zijn als het klaar staat met gretigheid op dit eilandheiligdom tussen twee oceanen waar mensen van overal kunnen samenkomen omdat dromen hier wel degelijk uitkomen.

American Dream

Het Vrijheidsbeeld is een blijvend symbool van de Amerikaanse vrijheid, democratie en internationale vriendschap. De gastvrije dame waakt sinds 1886 over de ingang van de haven van New York – ze werd geschonken door mensen uit Frankrijk omdat hun landgenoten zagen hoe hecht de Amerikanen waren geworden door de revolutie tegen de Britse overheersing.

Beeldhouwer Bartholdi

Beeldhouwer Frederic-Auguste Bartholdi kreeg de opdracht een beeldhouwwerk te ontwerpen. Hij werkte er 10 lange jaren aan voor het klaar was, ook al had hij te kampen met financiële moeilijkheden aan de overkant van de oceaan in Frankrijk door gebrek aan financiering van zijn eigen regering thuis en de economische depressie in Amerika begin 20e eeuw die de productie nog meer vertraagde.

Het project kon eindelijk van start gaan toen beide landen hun geld konden steken in deze historische onderneming die slechts één jaar eerder de Amerikaanse Onafhankelijkheidsdag zou vieren – althans dat dachten ze.

Nationaal Monument

Het Franse schip Isere vervoerde het Vrijheidsbeeld naar Amerika, dat in 350 stukken was verpakt. Het arriveerde op 17 juni 1885 en moest niet alleen nog wat in elkaar worden gezet, maar ook worden afgewerkt voordat president Grover Cleveland zijn geschenk die dag (28 oktober) in ontvangst kon nemen. De sokkel werd later toegevoegd – in 1886 – en daarmee was één fase voltooid; een andere, grotere fase zou beginnen na afloop van de Tweede Wereldoorlog toen Frankrijk zijn “geschenk” terug wilde…

Een fascinerend verhaal over het ontstaan van ons geliefde symbool voor vrijheid baant zich een weg door de moderne geschiedenis zoals u hier zult lezen.

Hotspot voor toeristen

Het Statue of Liberty National Monument is voor veel mensen een spirituele ervaring. De eerste boot vertrekt om 8.30 uur en de laatste om 18.15 uur, dus je hebt genoeg tijd om het eiland te verkennen voordat je terugvaart over de haven van New York!

Pygmalion was een beeldhouwer uit de Griekse mythologie. Hij werd verliefd op zijn eigen beeldhouwwerk omdat hij het leven had gegeven door de kracht van zijn verbeelding. Pygmalion’s ware verlangen ontstond toen hij tot Aphrodite bad om een vrouw die hem niet in de steek zou laten, en de godin willigde zijn verzoek in.

Pygmalion is een beroemd personage uit de Griekse mythologie. Het levensverhaal van deze fictieve beeldhouwer is eeuwenlang een inspiratiebron geweest voor allerlei gedichten die in de loop der tijden zijn geschreven en opgevoerd! In de sociologie is er wat men noemt “het Pygmalion effect”, wat in feite betekent dat mensen meer geneigd zijn iets te doen als ze weten dat iemand anders naar hen zal kijken in plaats van zelf bekeken te worden. We kunnen niet anders dan bewondering hebben voor diegenen die boven de verwachtingen gaan, of het nu om beeldhouwen gaat of om het even welk ander gebied, want daar is lef voor nodig.

De Mythe

Pygmalion is een beeldhouwer die celibatair blijft omdat hij niet verliefd wil worden en teleurgesteld worden. Hij heeft te veel vrouwen zien zondigen, dus verdienen ze zijn medelijden en genegenheid niet.

Hoewel hij beweert niet van vrouwen te houden, zijn ze een grote bron voor zijn kunst. Op een dag begon hij te werken aan een ivoren beeld van een vrouw en het werd echt “zijn” Galatea. Het enige dat hem vrede gaf met zichzelf Hij noemde dit werk De Ultieme Schoonheid. Wat boekdelen spreekt over wie deze mannen waren en ook over onze eigen perceptie van genderrollen in de samenleving van vandaag.

Pygmalion is verliefd op zijn creatie, maar als hij uiteindelijk merkt dat Galatea geen gevoelens of emoties heeft, blijven ze beiden met een leeg gevoel achter. Pygmalions obsessie laat hem geloven dat dit misschien wel is hoe het altijd voor hem is geweest; een eindeloze cyclus van het najagen van wat je denkt dat je gelukkig zal maken, om uiteindelijk weer met een gebroken hart te eindigen

Pygo Malian werd halsoverkop verliefd op het creëren van de perfecte vrouw van ivoor – tot hij zich op een dag realiseerde dat er nooit meer was dan alleen steen. Het duurde niet lang voordat alle gedachten aan een huwelijk ook verdwenen waren.

Pygmalion’s liefde voor Galatea was zo sterk dat hij begon te twijfelen en zich af te vragen of ze wel echt was. Toen het tijd werd voor een feest ter ere van Aphrodite, ging Pygmalion naar buiten, de tempel in, waar een paar oude vrouwen hem hielpen bidden door offers te brengen voor hemzelf en aan de toehoorders te vragen of zij in plaats daarvan zijn beeld weer tot leven konden wekken.

De volgende passage beschrijft wat er gebeurde na deze gebeden: “Eindelijk, toen alle hoop voor hen beiden verloren leek, hoorden de goden hun smeekbede.”

De godin Aphrodite hoorde het gebed en jawel, zij begreep wat Pygmalion werkelijk wilde: hij bracht Galatea tot leven. De beeldhouwer was dolgelukkig. Negen maanden na dit wonder werd Pygmalions eerste kind, Paphos, geboren bij de gratie van haar moeder; maar pas negen jaar later werden zij gezegend herenigd toen hun tweede dochter Anaisbergis (volgens de meeste versies van deze mythe enig kind of tweelingbroer) zou regeren als koningin in de hoofdstad van Cyprus die ook naar hem genoemd is -Pafos.

Inspiratiebron

Pygmalion is een verhaal dat al vele malen is naverteld en nog steeds aan populariteit wint. De beroemdste versie werd geschreven door de Romeinse dichter Ovidius, die zijn werk publiceerde in 1 AD. Vele eeuwen later tijdens de Renaissance haalden kunstenaars inspiratie uit mythen zoals Pygmalions voor hun eigen kunstwerken, die hen in heel Europa (en zelfs in Azië!) tot succes brachten.

Films en Theater

Pygmalion is de naam van een beroemde mythologische figuur die begeert zijn creatie, die hij vervolgens tot leven wekt. Het verhaal werd geschreven door Jean-Jacques Rousseau in 1762 en later bewerkt tot een opera met muziek gecomponeerd door Luigi Denza (1865). Dit schilderij uit 1815 toont Pygmalion die uit ivoren beeldhouwwerk “Intelligente Jeugd” schept – een motief dat tegenwoordig vaak met schoonheidswedstrijden wordt geassocieerd!

Literatuur

Pygmalion was een onderwerp voor kunstenaars en schrijvers van over de hele wereld. Een van degenen die het schilderde is Jean-Léon Gérôme, tegenwoordig beroemd als academisch schilder in Parijse kunstgaleries, maar in zijn vroege carrière kopieerde hij schilderijen van andere meesters, zoals Rafaël. Zodat hij kon leren hoe ze werden gemaakt zonder dat hem werd verteld of kon kopiëren wat je nu ziet. Omdat alles verloren ging met de revolutie, tot aan zijn dood in 1860, in de tijd van de Franse Republiek op 65-jarige leeftijd.

Sociologie

Er is een mythe uit de oudheid die zou kunnen verklaren waarom leraren verwachtingen hebben van hun leerlingen. Het Pygmalion-effect treedt op wanneer mensen hogere eisen stellen aan zichzelf en dan succes of voldoening ervaren als resultaat, waardoor ze ook van anderen meer verwachten.

Paphos

Paphos, de stad van Pygmalion en zijn geliefde Galatea. Deze prachtige stad in Cyprus heeft bezoekers veel te bieden met zijn rijke geschiedenis, maar ook met een aantal coole moderne attracties zoals de Rots van Aprodite, waar zij volgens de legende is geboren!

Hendrick de Keyser is een van de meest erkende schilders in de Nederlandse kunst van de Gouden Eeuw. Hij werd geboren in een artistieke familie, en zijn vader was schilder vóór hem. De Keyser’s stijl put uit zowel renaissance- als barokinvloeden, wat u kunt zien op dit schilderij van Nederlandse architectuur in renaissancestijl.

Hendrick de Keyser werd geboren in Utrecht, Holland als zoon van Cornelis en Janna Dirks. Hij studeerde beeldhouwkunst en architectuur aan de Universiteit van Leiden voordat hij voor zichzelf begon met een atelierwoning bij het Amsterdamse Westerkerkkerkhof. Die hij tussen 1610 en 1612 zelf ontwierp in opdracht van burgers die ontevreden waren over hoe architectonisch onaantrekkelijk hun Heiligste Kerk was geworden na de herbouw tijdens een oorspronkelijke brand (1574). Goede vriend Michelangelo was er ook vaak aan het werk – maar dan wel zonder toestemming.

Stijl

De stijl van De Keyser is rijk en herkenbaar. Hij gebruikte veel losse elementen van witte steen in gevels van rode baksteen, wat het geheel een aards gevoel gaf dat zorgde voor een geweldige architectuur, thuis in de natuur zelf! Kenmerkend zijn kleine pilasters langs daklijnen of kroonlijsten die de bovenste verdiepingen sieren; frontons op puntgevels steken af tegen de hemel als trotse krijgers die hun domein overzien – en dat is maar goed ook als deze plek zo’n ouderwets Victoriaanse sfeer uitstraalt. Het lijkt misschien verwarrend omdat er duidelijk invloeden uit heel Europa waren, maar wat De Keyzer onderscheidt is juist hoe mooi deze twee stilistisch tegengestelde scholen samenkwamen zonder ooit het gevoel te hebben dat het een warboel was.

Erasmus

De kunstenaar die bekend zou worden als de ‘klassieke’ Nederlandse beeldhouwer, Cornelis de Keyzer, leerde veel over beeldhouwen in Italië. Hij kreeg een opdracht van stadsarchitect en steenhouwer Balthasar van der Pelt om beelden te maken voor de Amsterdamse grachtenperken (1591).

De zilverdruk “Bovenheul” uit 1595 toont zo’n werk; drie figuren zitten op rotsen temidden van dreigende wolken boven een Italiaans landschap – dit suggereert hoe invloedrijk Willem Van Tetrode was tijdens zijn studie in het buitenland in Rome.

In het Rijksmuseum bevinden zich verschillende bronzen figuren, zoals Mercurius. Beroemder dan deze zijn de levensechte terracotta bustes die hij liet maken en die in heel Europa te vinden zijn in plaatsen als Londen en Parijs. De sterattractie van elk Nederlands museum moet zeker tot de serieuze kanshebbers behoren voor het Beroemdste Standbeeld Als Je Ergens Anders Woont: Erasmus staat hoog en trots voor het Maritiem Museum in Rotterdam, kijkt ons recht aan met een uitdrukking op zijn gezicht die zowel uitnodigend als afstandelijk lijkt – onmogelijk om niet in gesprek te raken.

Beroemde Westertoren

Hij was een 16e eeuwse Nederlandse architect. Hij ontwierp gebouwen zoals het Oost-Indisch Huis, dat nu Oude Hoogstraat heet en vele historische artefacten uit die tijd herbergt, waaronder een van zijn beroemdste stukken – de Westertoren gebouwd in 1631. Nadat De Keyser stierf terwijl het nog werd gebouwd door zijn zoon Pieter zonder grote problemen of problemen met de bouw van dit verbazingwekkende bouwwerk bekend in alle landen van vandaag.

Naast de gebouwen ontwierp hij ook huizen voor rijke particulieren. Het ontwerp van sommige van deze paleizen wordt betwist, zoals Huis Bartolotti aan de Herengracht 170-172 dat volgens sommigen door De Keyser zelf is ontworpen. Terwijl anderen zijn zoon Pieter crediteren die het van hem overnam na de uitvoering van dit project aan de Keizersgracht 123

Een beroemd voorbeeld is Huis met de Hoofden, gelegen bij wat toen bekend stond als de Ringvaart – de huidige centrumgracht in Amsterdam [1] Het heeft een renaissance gevel gebouwd rond 1620 onder architect Hendrik van der Bijl Visscher.

Negen Amsterdamse torens van Hendrick de Keyser

Naast de negen torens die Hendrick de Keyser ontwierp, speelde hij ook een belangrijke rol in het bepalen van het profiel van Amsterdam met zijn werk aan de Noorderkerk en de Zuiderkerk. Hij verwierf grote bekendheid met deze gebouwen die eeuwen geleden werden voltooid, maar vandaag de dag nog steeds van kracht zijn. Omdat sommige mensen geloven dat ze nooit mogen worden verstoord of veranderd van hoe het was toen ze oorspronkelijk werden gebouwd vanwege de heiligheid ervan. Wat alleen maar kan ondersteunen dat hier op zo’n oude plek als deze nog meer geschiedenis wordt geschreven!

Hollandse renaissancestijl

In 1618 herbouwde Hendrick de Keyser het afgebrande stadhuis van Delft. Dit gebouw is een mooi voorbeeld van de Hollandse renaissancestijl en het heeft later nog vele andere gebouwen in Holland beïnvloed, zoals dit gebouw van Jacobo van Campen dat nog tijdens zijn leven (1619) werd gebouwd. In datzelfde jaar leverde hij ook een indrukwekkende toren voor de Laurenskerk in Rotterdam; maar niet alleen vanwege de tijd, maar ook vanwege de politiek zou de torenspits nooit meer worden gebouwd, nadat hij meerdere malen, generaties lang, was herontworpen en uiteindelijk was ingestort zonder ooit volledig te zijn voltooid, althans volgens sommige bronnen.

Vereniging Hendrick de Keyser

De Nederlandse architectonische traditie is een van de indrukwekkendste van Europa, maar ze is snel aan het vervagen. Op 3 januari 1918 werd een vereniging opgericht om dat erfgoed te behouden en historische huizen te restaureren voor toekomstige generaties; Jacobus Boelen leidde deze beweging als wijnhandelaar die zich zorgen maakte over wat er zou gebeuren als zoveel mooie gebouwen voor hun tijd zouden worden afgebroken. Het resultaat? Meer dan 350 panden door heel Amsterdam (en 90+ gemeenten), allemaal opgekocht of gerestaureerd door zijn vereniging – het verspreiden van kunst & cultuur door buurten als nergens anders!

Het Mausoleum van Halicarnassus is een van de zeven wonderen. Het werd gebouwd in opdracht van koning Mausolos, een satraap uit Anatolië, die van zijn hoofdstad Halicarnassus een nieuw Athene wilde maken. Toen hij in 353 v. Chr. stierf, voltooide zijn broer en opvolgster Artemisia de bouw van het monument en liet het vervolgens vullen met aarde afkomstig van de berg Pentelicus in Attica, omdat zij niet kon verdragen dat het lichaam van haar broer elders werd begraven. Het gebouw heeft ongeveer 800 jaar gestaan voordat het werd verwoest door aardbevingen tijdens een invasie van kruisvaarders onder leiding van Lodewijk IX van Frankrijk in 1204 AD.

Dit opmerkelijke bouwwerk is een grot van niet minder dan 1216 m² en het bevindt zich aan de zuidwestelijke kust, vlak bij Antalya. Het feit dat dit gebouw niet gewijd was aan Griekse goden zoals die uit de verhalen van Homerus, heeft het een nog grotere historische betekenis gegeven omdat de mensen in plaats daarvan opgewonden waren door iets anders! Langs vier zijden was er een imposante fries die strijd tussen mythologische wezens, zoals centaur krijgers oramazon paard-vrouwen elkaar bestrijden met zwaarden afgebeeld; een kant toonde hoe Latyendra Frogman Querindle koningin die vochten met behulp van magische krachten, terwijl hij reed zijn Eidolon viervoeter vorm versloeg.,en ten slotte al hoewel deze gebeurtenissen vonden plaats duizenden jaren uit elkaar.

Mausolus

Artemisia, echtgenote van Mausolus en zuster van de Perzische koning Artaxerxes II, stond bekend om haar avontuurlijke geest. In 351 v. Chr. ontwierp zij een graftombe in Halicarnassu die hij nooit is vergeten, aangezien het drie jaar duurde van begin tot eind zonder pauzes of onderbrekingen onderweg.

Het mausoleum

Dit mausoleum was een extravagant gebouw dat vierkant van vorm was en waarvan alle vier zijden iets lager waren dan de andere. De oostelijke en westelijke vleugels werden op sokkels geplaatst, die zelf weer bovenop 38 bij 32 meter granieten rotsblokken stonden – die ook als fundering dienden voor de Ionische zuilengalerij, waarop de 24 lagen van de piramidale top rustten; zo vormde het mausoleum wat we vandaag de dag in de stad gewoon kennen als: “De Piramide”.

De piramides in Gizeh zijn een onderdeel van de oude Egyptische beschaving die ooit bestond. De hoogste was 45 meter hoog met 1216 m², en hij had 20 treden die naar de trap leidden

Er is een hele zuilengalerij voor bezoekers die meer ruimte of privacy willen van andere mensen terwijl ze ergens binnen hun tijd doorbrengen; 7 meter diep waar drie kalkstenen doodskisten staan met onbekende koningen (misschien zat Toetanchamon er zelfs bij). Tenslotte is er ook nog een 6 meter hoge strijdwagen bovenop het Mausoleum zelf.

De buitenkant van dit bouwwerk is gemaakt van blauwe kalksteen en blokken wit marmer, terwijl binnen groene vulkanische steen is gebruikt. Er zijn ondergrondse gangen die het droog houden door ook overtollig water in de grond af te voeren. Het monument heeft een al even weelderige poort aan de oostkant, die diende als toegang tot en uitgang naar een grote ommuurde ruimte van 2,5 hectare groot.

Vijf van de beste Griekse beeldhouwers kregen de opdracht het geheel met hun werk te versieren: Scopa, Bryaxis, Leochares Timotheos en Praxiteles. Elke kunstenaar nam een kant voor zijn rekening en een vijfde beeld voor de strijdwagens werd door alle vijf tegelijk gemaakt.

De Maya piramides van Amerika is een plek waar je de kracht en schoonheid kunt voelen. Op de top van deze piramide stonden twee figuren die royalty voorstelden: Koning David en Koningin Hatsjepsoet staren naar me terug alsof ze nog leven! Het houtsnijwerk in dit wonder is adembenemend, van kleine tot meer dan levensgrote beelden, waaronder personen, leeuwen, paarden en andere dieren; het voelt echt alsof je in een oud Egyptisch boek bent dat voor je ogen tot leven komt, voor al deze wonderen die duizenden en duizenden jaren geleden door de hand van de natuur zijn bewaard.

Het feit dat het gebouw niet aan de oude Griekse goden was gewijd, heeft het tot een bijzondere plaats in de geschiedenis gemaakt. De standbeelden van hen houden ons hier echter niet bezig – we hebben het te druk met het vieren van hun schoonheid en macht!

Verval

Het Mausoleum van Halicarnassus is een van de mooiste graftombes uit de geschiedenis. Het is bekend dat het al in 500 v. Chr. bestond, maar de exacte datum is niet bekend omdat het in de loop der tijd door aardbevingen zwaar beschadigd is geraakt; tijdens opgravingen door archeologen vonden zij echter bewijzen waaruit blijkt dat dit prachtige bouwwerk nog tot 1494 na Chr. heeft gestaan (met enkele versterkingen) toen de Ridders van Sint Jan Malta besloten om wat overbleef te gebruiken voor hun nieuwe kasteel!

Een van de meest invloedrijke beeldhouwers in Puerto Rico is Julio González. Hij werd geboren op 27 januari 1909 en stierf op 12 augustus 1972. Zijn werk is wereldwijd tentoongesteld en hij heeft meer dan veertig jaar les gegeven aan de Academie voor Schone Kunsten in San Juan. Wat veel mensen niet weten over deze grote kunstenaar is dat hij ook als smid in de beeldhouwkunst werkte; zijn beelden werden gemaakt van metalen platen die hij met hamers en beitels in vorm hamerde om maskers, beeldjes of dieren zoals hanen of paarden te creëren.

Julio González Pellicer (1876-1942) was de eerste beeldhouwer die zijn beelden door smeden maakte. Als jongen in Barcelona, waar hij twee jaar werkte nadat hij van school kwam en daarna ’s nachts kunst studeerde omdat het meer betaalde dan dagwerk, terwijl hij in de vrije uren bij vrienden of familieleden woonde; terwijl hij pas in 1900 architectuur ging studeren. Er wordt gezegd dat deze ervaring hem hielp modernistische werken te smeden, zelfs voordat hij ook maar enige formele opleiding had genoten.

Toen hij in Parijs woonde, ontwikkelde Julio González zijn liefde voor de kunst door avondlessen te volgen aan de prestigieuze kunstacademie van Barcelona. De broer die hij had toen hij opgroeide was ook nauw betrokken bij deze studies en nadat hij andere grote kunstenaars zoals Picasso had ontmoet was er geen weg meer terug.

Verhuizing naar Parijs

Toen de vaders van Julio en Joan in 1896 overleden, lieten zij hun zuster Pilar de leiding van de smederij overnemen. Maar haar gezondheidstoestand dwong haar de smederij na een paar jaar te verkopen, zodat ze met hen mee kon verhuizen naar Parijs, waar beide broers zich al snel tussen veel kunstenaars bevonden die goede vrienden met elkaar werden. Het was in deze straten in de buurt van Les Halles (het hart van Frankrijk, maar ook van Europa) waar we zagen hoe kunst zo’n belangrijke rol speelde in deze periode. Beiden beoefenden wat ze graag deden als schilders, terwijl ze ook geld verdienden aan andere dingen. Zoals verkoopbare pasteltekeningen, voornamelijk gemaakt voor verzamelaars buiten Parijs die nieuw leven wilden inblazen.

Beïnvloed door de beeldhouwer Auguste Rodin en de schilder Gauguin, is zijn belangrijkste schilderij uit deze periode ‘Paysanne à la chèvre’ (1903). Invloeden komen ook in de vorm van aardewerk dat in de Romeinse tijd voor dagelijks gebruik werd gemaakt; het had een ongelooflijke invloed op Julio’s stijl omdat hij graag felle kleuren gebruikte die anders als “inauthentiek” zouden worden beschouwd.

In 1909 trouwde Julio met Louise Breton of ‘Jeanne’. In deze periode maakte hij veel tekeningen en naakten van haar. Maar het paar scheidde weer in 1912 toen zij zwanger werd van dochter Roberta die bij hem bleef wonen tot 1918 voordat ze op zichzelf ging wonen.

Picasso

Picasso’s ziekte had hem ervan weerhouden Julio te ontmoeten, maar de twee haalden de verloren tijd in nadat Picasso uit zijn blauwe periode was gekomen. Ze zouden elkaar niet meer terugzien tot aan hun dood.

Voor Julio González is een levenslange reis in de wereld van de kunst aan de gang. Hij begon zijn carrière als assistent-lasser bij Renault, maar na de Tweede Wereldoorlog wilde hij meer van dit beroep en wendde zich tot de schilderkunst. Waar hij al vroeg succes had samen met zijn vriend Pablo Gargallo, die toevallig ook voor de helft eigenaar was van galerie Galasso, die jonge kunstenaars steunde in deze jaren waarin ze net begonnen.

In het begin van de 20e eeuw werden veel Spaanse kunstenaars rebellen tegen de dictatuur van Francisco Franco. In dit klimaat van anti-regeringsgezindheid en artistieke vrijheid om nieuwe ideeën te verkennen, werd Julio geboren in een familie die voor altijd verstrikt zou blijven in de Franse geschiedenis. Aangezien zij beiden afstamden van hugenoten die vóór 1688 waren geëmigreerd, toen Frankrijk immigratiebeperkingen oplegde vanwege hun calvinistische overtuigingen.

In 1913 kwam hij weer in contact met Picasso nadat Joan Miró tijdens de Eerste Wereldoorlog was omgekomen. Maar hij kreeg pas op latere leeftijd succes toen hij bevriend raakte met Juan Gris, terwijl hij moeilijke tijden doormaakte en onder meer op de zwarte lijst werd gezet.

In 1937 resulteerde dit in een uitnodiging om deel te nemen aan het Spaanse paviljoen op de Wereldtentoonstelling. Daar exposeerde hij zijn ijzeren sculptuur ‘La Montserrat’ (1936-37), die naast Picasso’s Guernica’ werd geplaatst. ‘Montseártra’, zoals het heet, is 1,65 meter hoog en maakt nu deel uit van Le Stédid Musée d’art moderne de la ville d’Anvers of het Amsterdams Museum voor Moderne Kunst

Het is daar aangekomen nadat het zonder problemen door de Franse douane is gekomen!

Het Werk Bewonderen?

De beeldhouwwerken van Julio González zijn nu te bewonderen in verschillende musea over de hele wereld. De belangrijkste hiervan is een aparte ruimte geschonken door erfgenamen, Carmen Martínez en Viviane Grimminger voor al zijn werken in het IVAM (Instituto Valenciano de Arte Moderno). Dit gebouwencomplex herbergt enkele zeldzame werken waaronder een werk met de titel “Esfuerzo y Éxito” dat zich laat vertalen als “inspanning en succes” of ook wel “De Strijd” wordt genoemd.